Muziekdoosje van Robin Wood

Rob de Looff uit Utrecht heeft een bijzonder beroep. Hij maakt muziekdoosjes van gekapte bomen. Of beter gezegd: van bomen die gekapt moesten worden. Rob geeft ze een tweede leven. Daar willen we meer van weten!

Rob, vertel. Dus jij maakt muziekdoosjes van bomen?

“Klopt. Het hout komt van bomen die door een storm zijn omgewaaid. Of van bomen die weg moesten, bijvoorbeeld omdat ze ziek waren. Veel van dat hout zou anders door de versnipperaar gaan. Hartstikke zonde!”

Hoe kom je eigenlijk aan al dat hout?

“Ik verzamel hout uit allerlei plaatsen in Nederland. Geen hele bomen, maar planken. Ik werk samen met kleine zagerijen, boomverzorgers, houtbewerkers en nog meer mensen. Een mooi voorbeeld: pas geleden belde een boswachter. Door een storm was een boom een dikke tak verloren. Van die tak heb ik een stel muziekdoosjes gemaakt. Terwijl de boom zélf dus nog leeft! Prachtig toch?”

Je weet dus precies waar het hout vandaan komt?

“Ja, ik hou bij uit welke plaats het hout komt. En als ik een muziekdoosje af heb, schrijf ik dat op de onderkant.”

Hoe komt het dat je zo gek bent op muziekdoosjes?

“Hout is supermooi materiaal. Als je goed naar kijkt, vormen alle lijnen en patronen haast een schilderij. En ik ben ook gek op muziek. Hout en muziek bezorgen me een vrolijk gevoel. Ik krijg er energie van. Voor mij is het dus de perfecte combinatie.”

Wat voor soorten hout gebruik je voor je muziekdoosjes?

“Dat kan van alles zijn. Hout van beukenbomen, eiken, kastanjebomen, lindes, esdoorns… Het is geweldig om van een ruw stuk hout een mooi, nieuw, glanzend product te maken.”

En je zorgt natuurlijk voor minder afval!

“Ik zou best hout kunnen kopen bij een houthandel. Daar hebben ze het mooiste hout uit de hele wereld. Maar dat geeft me geen plezier. Ik werk alleen met bomen die mensen anders als afval zien. Dat hout geef ik een tweede leven. Dat vind ik veel mooier.”

Ken je de MikMakkers eigenlijk?

“Nee, maar nu wel! En weet je wat bijzonder is? Ik ben net terug van een reis door Afrika. Daar lag een strand vól met plastic en troep uit de zee. Tot er een groep kinderen langskwam. Ze hebben het hele strand schoongemaakt! Het is jammer dat er op de wereld zoveel afval rondslingert. Maar dat er mensen zijn die in hun vrije tijd opruimen, is geweldig. De MikMakkers mogen trots op zichzelf zijn.”